Continue Deyimi

Bir döngüyü terk etmeden bir adımın atlanması söz konusu olduğunda kullanılan deyimdir.

Kullanım biçimi aşağıdaki gibidir:

    continue;

Break Deyimi

Döngü işlemi devam ederken döngünün koşuluna bağlı olmaksızın döngüden çıkılmasını sağlayan deyimdir.

Döngü içinde bu deyime sıra geldiğinde, break ardından döngü sonuna kadar olan tüm deyimler atlanır ve döngüye bir sonraki adımdan itibaren devam edilir.

Tüm döngü türlerinde kullanılabilir.

Kullanım biçimi aşağıdaki gibidir:

    break;
    

Do…while Döngüsü

while döngüsü ile aynı mantıkta çalışır.

Farkı, koşulun döngü sonunda sınanmasıdır.
Yani koşul sınanmadan döngüye girilir ve döngü en az bir kez yürütülür. Koşul olumsuz ise döngüden sonraki satıra geçilir.

Genel yazım biçimi aşağıdaki gibidir:   
    do
    {
          ...
          döngüdeki deyimler;
          ...
        } while (koşul);

Örnek 2

do {
    İşlem A;
         İşlem B;
         ..........

} while (koşul);

While Döngüsü

Bir koşulun gerçekleşmesi durumunda belirli işlemlerin tekrarlanması söz konusu ise while döngülerinden yararlanılır.
while döngüsünün çalışabilmesi için koşulun başlangıçta mutlaka doğru olması gerekir.
Genel yazım biçimi aşağıdaki gibidir:

while (koşul)
      {
       ...
        döngüdeki deyimler;
       ...
      }

Örnek 2

while (koşul ){
     İşlem A;
         İşlem B;
         ..........
}
İşlem C;
...........

For Döngüsü

Belirli sayıda tekrarı çalıştırmak için kullanılır. for döngüsü bir sayaçlı döngüdür. Yani çalışma sayısı bellidir. Döngü sayısını denetlemek için bir başlangıç ve bir bitiş değeri belirtilmektedir.
Normal durumda sayaç birer birer artmaktadır. 

Genel yazım biçimi aşağıdaki gibidir:

 for (başlangıç; koşul; artım){
       ...
        döngüdeki deyimler;
       ...
      }

Örnek 2

for (int i = başla; koşul; i=i+artış miktarı)
{   
    işlem A;
    işlem B;
    .......
}
    işlem C;

Diğer Örnekler





1’den 100’e kadar birer birer arttırma:
    for ( i = 1; i <= 100; i++)

100’den 1’e kadar birer birer azaltma:
    for ( i = 100; i >= 1; i--)

7’den 77’ye kadar yedişer yedişer arttırma:
    for ( i = 7; i <= 77 ; i += 7)

2, 5, 8, 11, 14, 17, 20 değerlerini alacak biçimde değiştirme:
    for ( j = 2; j <=20; j += 3)

Döngü

Programlamada en çok kullanılan özelliklerden biri de döngülerdir. Döngüler aracılığı ile belli şartlar gerçekleşinceye kadar veya gerçekleştikçe bir komut parçasını çalıştırmak mümkündür. Bir programda bir komut parçasının belli koşullar gerçekleştikçe veya gerçekleşinceye kadar defalarca icra etmesi gerekebilir. Bu defalarca çalışmayı sağlayan komutlara döngü (çevrim) yapıları denir. Döngü (loop) deyimleri, bir kümenin belli bir koşul altında tekrar edilmesi için kullanılır.

Döngü (loop) deyimleri, bir işlemi yerine getiren kod kümesinin belli bir koşul altında tekrar edilmesi için kullanılır.

Bir değişken belirli bir değerden başlayıp, son değeri alıncaya kadar belirtilen işlemler tekrarlanır.
Örn: n! değerinin hesaplanması (faktöriyel)

Genellikle bir programlama dilinde birden fazla döngü çeşidi bulunmaktadır. Döngü çeşitleri kullanım yerlerine göre kolaylıklar sağlamaktadır.Döngü yapıları genelde karşımıza iki tür olarak çıkar. Çalışma sayısının belli olduğu durumlarda sayaçlı döngüler, döngü sayısının değişken olduğu durumlarda ise koşullu döngüler kullanılır. C programlama dilinde sayaçlı döngü yapısına for döngüsü, koşullu döngü yapısına while ve do-while döngüleri örnek olarak verilebilir.

C programlama dilinde:
for,
while,
do...while
olmak üzere üç tip döngü deyimi vardır.

Diğer programlama dillerinde olduğu gibi, bu deyimlerle istenildiği kadar iç-içe döngü yapısı kullanılabilir.

? Karşılaştırma Operatörü

Bu operatör, if-else karşılaştırma deyiminin yaptığı işi sınırlı olarak yapan bir operatördür.
Genel yazım biçimi:
   
    (koşul) ? deyim1 : deyim2;

İlk önce koşul sınanır. Eğer koşul olumluysa deyim1, olumsuzsa deyim2 değerlendirilir.
deyim1 ve deyim2 de atama işlemi yapılamaz. Ancak koşul deyiminde atama işlemi yapılabilir.
deyim1 ve deyim2 yerine fonksiyon da kullanılabilir.

Örnek:
    x = ( a > b ) ? a : b;

Yukarıdaki ifadede koşul a'nın b'den büyük olmasıdır. Eğer olumluysa x adlı değişkene a değeri atanır, Olumsuzsa x adlı değişkene b değeri atanır.
Örneğin if-else bloğu ile gösterimi:

if (a > b)
    x = a;
else
    x = b;


Örnek:
    int sayi = 15;
    x = ( sayi < 10 ) ? printf("yazi1") : printf("yazi2");

if-else ve switch-case Kullanımlarının Karşılaştırması

1. İşlevsellik: C programlama dilinde switch-case deyimi sadece char ve int veri türlerini destekler. Bu durum if-else deyimine göre dezavantajdır. switch-case deyimlerinde aralık kontrolü (x > 1000) yapılamaması yine bir dezavantajdır.

2. Performans: Her iki karşılaştırma deyiminin kullanımı farklı derleyicilerde ve farklı programlama dillerinde farklı performans sonuçları üretebilir. Genelde switch-case kullanımı daha performanslı çalışır.

3. Okunabilirlik: switch-case deyimlerinin kod okunabilirliği her zaman daha yüksektir.

switch-case Kullanım Hataları

break deyiminin kullanılmasının unutulması.
switch-case bloğundaki { } sembollerinin kullanımlarının unutulması.
default deyiminin ve içeriğinin kullanımının unutulması.
Kontrol edilen değişken ile verilen sabitlerin farklı tipte olması.
int ve char veri türleri dışında değişken tanımlamaya çalışmak (double, string)