Örnek 3: Karakter Dizisinin Alt Parçalarını Bulma (substring)

Girilen bir karakter dizisinin istenilen pozisyondan itibaren istenilen karakter sayısı kadar kopyalanmasını sağlayan C programını yazınız.
100 elemanlı dizi isimli bir karakter dizisi tanımlanacaktır.
İlk olarak klavyeden bir karakter dizisi girilecektir. Burada gets() fonksiyonu kullanılarak dizi doldurulacaktır.
Daha sonra dizinin hangi karakterden itibaren kopyalanacağı bilgisi okunaraksayısal pozisyon değişkenine atanacaktır.
Daha sonra kopyalanacak karakter sayısı girilecek ve sayısal uzunluk değişkenine atanacaktır.

Prototipi aşağıdaki gibi olan bir fonksiyon yazılarak kopyalanan değer ekranda gösterilecektir.

char *SubString(char *dizikopya, int pozisyon, int uzunluk)

Örnek 2: malloc() ve calloc() Farkı

Örnek 1: Dinamik Dizi Ortalama Hesabı

Sayısal türde boyutu dinamik olarak dışarıdan girilecek bir dizi tanımlanacaktır (int *dizi).
Dizinin boyutu (n değişkeni) klavyeden kullanıcıya girdirilmeli ve dinamik dizi malloc fonksiyonu kullanılarak oluşturulmalıdır.
Dizi boyutu girildikten sonra dizinin her bir için değerler klavyeden girilmelidir.
Son olarak dizi elemanlarının toplamı ve ağırlıklı ortalamaları yazdırılacaktır.

 

EKLENTİ
Uygulamanın bir döngü içerisinde çalışması sağlanacaktır.
Dizi boyutu olan n değeri 0 girilmediği sürece uygulama çalışmaya devam etmelidir.

malloc() ve calloc() Farkı



malloc() fonksiyonu tahsis ettiği bellekteki bölgelere herhangi bir ilk değer atama işlemi uygulamaz.
Yani bellekteki değerleri ile beraber size tahsis eder, ilk değer atama işlemi yazılımcıya kalmıştır.
calloc() fonksiyonu bellek tahsisatı yaparken malloc() fonksiyonunu kullanır.
Farklı olarak ayırdığı bellek bölgesini sıfırlamaktadır.

Statik Dizi ve Dinamik Dizi

Statik Dizi
Bir C programı içerisinde, dizilerin boyutu ve kaç elemanlı olduğu program başında belirtilirse, derleyici o dizi için gereken bellek alanını (bölgesini) program sonlanıncaya kadar saklı tutar ve bu alan başka bir amaç için kullanılamaz.
Bu türdeki diziler statik dizi olarak adlandırılırlar.
Statik dizinin boyutu programın çalışması esnasında (run time) değiştirilemez.


Dinamik Dizi

Programın çalışırken bir dizinin boyutu ve eleman sayısı bazı yöntemler kullanılarak değiştirilebilir.
Bu tür dizilere dinamik dizi denir.
Dinamik diziler için gereken bellek bölgesi, derleyici tarafından
işletim sisteminden istenir,
kullanılır ve
daha sonra istenirse bu bölge boşaltılır.

Örneğin:
char ad[20];

İfadesinde derleyici, bellekten 20 byte boyutunda sürekli bir alan tahsis edecektir.
Bu yer tahsisi, program başlatılmadan önce yapılmaktadır.
Yani program çalışırken bu dizinin boyutunu değiştirmeniz mümkün değildir.
Fakat bazı durumlarda (genelde ?) bellekten boyutu sabit olmayan ve sürekli değişebilen yerler tahsis etmemiz gerekecektir.


Örneğin:
Telefon rehberi yazılımı geliştirmek için bellekten tahsis edeceğiniz bölgenin boyutunu önceden tahmin edebilir misiniz?
Her yeni telefon eklentisinde bellekte ayırdığınız yeri büyüterek belleği en verimli şekilde kullanmak durumundasınız.
Yani dinamik bellek yönetimi ile programın çalışma zamanı sırasında (Run-Time)-işletim sistemine danışarak- sürekli bellek bölgeleri tahsis ederiz.

 

int *dizi; /* dinamik dizi bildirimi */
scanf("%d",&n); /* eleman saysını belirle */

/* n tane bellek bloğu isteniyor */
dizi = (int *) malloc( sizeof(int)*n );

/* Boş yer varmı sorgulanıyor */
if( dizi == NULL )
  printf("Yetersiz bellek alanı\n"), exit(1);
     ...
/* dizi burada kullanılıyor */
/* bellek bloğu boşaltılıyor */
free(dizi);

Dinamik Bellek Yönetimi

Bellek ve Adresleme

Bilgisayarın ana belleği (RAM) sıralı kaydetme gözlerinden oluşmuştur.
Her göze bir adres atanmıştır.
Bu adreslerin değerleri 0 ila belleğin sahip olduğu üst değere bağlı olarak değişebilir.
Örneğin 1GB bir bellek,
1024*1024*1024 = 1073741824 adet gözden oluşur.

Değişken türlerinin bellekte kapladığı alanlar:

Bir programlama dillinde, belli bir tipte değişken tanımlanıp ve bir değer atandığında, o değişkene dört temel özellik eşlik eder:

değişkenin adı
değişkenin tipi
değişkenin sahip olduğu değer (içerik)
değişkenin bellekteki adresi


Örnek:
    int tam = 33;

Bu değişken için, int tipinde bellekte (genellikle herbiri 1 bayt olan 4 bayt büyüklüğünde) bir hücre ayrılır ve o hücreye 33 sayısı ikilik (binary) sayı sitemindeki karşılığı olan 4 baytlık (32 bitlik) karşılığı aşağıdaki gibi yazılır.
    00000000 00000000 00000000 00100001



Örnek:
    int tam = 33;

 

Bellek adresleri genellikle onaltılık (hexadecimal) sayı sisteminde ifade edilir.
0x3fffd14 sayısı onluk (decimal) sayı sisteminde 67108116 sayına karşılık gelir. Bunun anlamı, tam değişkeni, program çalıştığı sürece, bellekte 67108116. - 67108120. numaralı gözler arasındaki 4 baytlık hücreyi işgal edecek olmasıdır.


tam adlı değişkenin bellekteki gerçek konumu ve ikilik düzendeki içeriği aşağıdaki gibidir:

 

 

 Yazılım geliştiricinin dikkat etmesi gereken en önemli noktalardan birisi ürettiği yazılımın sistemin kaynaklarını en verimli şekilde kullanması gerekliliğidir.
Nasıl sınırsız kullanıcı talebi olamazsa sınırsız sistem kaynağı da olamaz.
En önemli sistem kaynaklarından birisi de istemci / sunucu tarafında kullanılan BELLEK tir
CPU Türü ve Gücü, Disk Türü, Disk Alanı Boyutu, Toplam Sunucu Sayısı, network bandwidth vb.

Eğer yazılımcı bellek yönetimini iyi yapamıyorsa doğal olarak daha fazla belleğe ihtiyaç duyar.
Daha fazla belleğe ihtiyaç duymak belli başlı birkaç sorunu beraberinde getirir.
Fazla maliyet,
Programın yavaş çalışması
bunların en önemlileridir.

feof() Fonksiyonu

feof() fonksiyonu yapısı aşağıdaki gibidir:
    int feof (FILE *fp);
Eğer fp ile gösterilen dosyanın sonuna gelinmişse, feof() fonksiyonu 0 olmayan bir değer, aksi takdirde 0 değerini geri verir.

fgetc() fonksiyonu, aşağıda belirtilen 2 farklı durumda, EOF değerini geri verir.
Bir hata meydana geldiğinde
Dosya sonuna gelindiğinde

DİKKAT: feof fonksiyonunu kullanırken sonsuz döngü durumuna düşebilirsiniz. Döngü içerisinde mutlaka ekstra kontrol yapmalısınız.

Örnek 3: feof() Kullanımı

 

Sizler Oluşturun

 Dosyada harf arama ve kaç tane olduğunu bulma.
Dosyadaki bir harfi başka bir harf ile değiştirme.
Bir dosyanın içeriğini başka bir dosyaya kopyalama.
Dosyada her harfin kaç defa geçtiğini bulup, çoktan aza doğru sıralama.
Dosyanın şifrelenmesi, şifresinin çözülmesi.

Örnek 2: fputc ve fgetc Kullanımı

Klavyeden girilen bir karakter dizisini önce dizi adlı bir karakter dizisine atalım.
Sonra, dizi içeriğini (w) modu ile açtığı dosya1.txt adlı bir metin dosyasına yazıp ve dosyayı kapatalım.
Dosyayı bu kez sadece okumak için (r) modunda açıp, dosya içeriğini okuyup ekrana yazdıktan sonra tekrar dosyayı kapatalım.

Örnek 2: fputc ve fgetc Kullanımı - 1

Örnek 2: fputc ve fgetc Kullanımı - 2

Örnek 1: fputc ve fgetc Kullanımı

fputc() fonksiyonunu kullanarak, her defasında bir karakter olmak üzere, 10 adet 'a' harfini (w) modunda açılan dosyaya yazar.
Bu işlemi bitirdikten sonra, dosyayı kapatır.
Dosyayı (r) modunda açtıktan sonra, her karakteri birer birer dosyadan okuyarak ekrana yazar.


Örnek 1: fputc ve fgetc Kullanımı

Dosya İşlemleri - Bölüm 2

fgetc() ve fputc() Fonksiyonları

Genel yapıları aşağıdaki gibidir:
int fgetc (FILE *fp);
int fputc (int id, FILE *fp);

fputc() fonksiyonu id değişken değeri olan byte'ı fp ile gösterilen dosyaya char olarak yazar. id değişkeni int bir değer olarak tanımlandığı halde, char bir değer olarak çağırabilirsiniz.
Dosyaya yazma işlemi başarılıysa, fputc() fonksiyonu yazılan karakteri değilse EOF değerini geri verir.


fgetc() fonksiyonu, fp ile tanımlanan dosyadaki bir sonraki byte'ı char olarak okur ve int bir değer olarak geri verir.
fgetc() fonksiyonu bir hata durumunda ve dosya sonuna geldiğinde int bir değer olan EOF değerini geri verdiği için, geri verilen değerin kontrolü amacıyla fgetc() fonksiyonu int bir değer geri verir.
Ancak, fgetc() fonksiyonunun geri verdiği değeri int bir değişkene atamanız şart değildir. Geri verilen değeri bir karakter değişkene de atayabilirsiniz.