feof() Fonksiyonu

feof() fonksiyonu yapısı aşağıdaki gibidir:
    int feof (FILE *fp);
Eğer fp ile gösterilen dosyanın sonuna gelinmişse, feof() fonksiyonu 0 olmayan bir değer, aksi takdirde 0 değerini geri verir.

fgetc() fonksiyonu, aşağıda belirtilen 2 farklı durumda, EOF değerini geri verir.
Bir hata meydana geldiğinde
Dosya sonuna gelindiğinde

DİKKAT: feof fonksiyonunu kullanırken sonsuz döngü durumuna düşebilirsiniz. Döngü içerisinde mutlaka ekstra kontrol yapmalısınız.

Örnek 3: feof() Kullanımı

 

Sizler Oluşturun

 Dosyada harf arama ve kaç tane olduğunu bulma.
Dosyadaki bir harfi başka bir harf ile değiştirme.
Bir dosyanın içeriğini başka bir dosyaya kopyalama.
Dosyada her harfin kaç defa geçtiğini bulup, çoktan aza doğru sıralama.
Dosyanın şifrelenmesi, şifresinin çözülmesi.

Örnek 2: fputc ve fgetc Kullanımı

Klavyeden girilen bir karakter dizisini önce dizi adlı bir karakter dizisine atalım.
Sonra, dizi içeriğini (w) modu ile açtığı dosya1.txt adlı bir metin dosyasına yazıp ve dosyayı kapatalım.
Dosyayı bu kez sadece okumak için (r) modunda açıp, dosya içeriğini okuyup ekrana yazdıktan sonra tekrar dosyayı kapatalım.

Örnek 2: fputc ve fgetc Kullanımı - 1

Örnek 2: fputc ve fgetc Kullanımı - 2

Örnek 1: fputc ve fgetc Kullanımı

fputc() fonksiyonunu kullanarak, her defasında bir karakter olmak üzere, 10 adet 'a' harfini (w) modunda açılan dosyaya yazar.
Bu işlemi bitirdikten sonra, dosyayı kapatır.
Dosyayı (r) modunda açtıktan sonra, her karakteri birer birer dosyadan okuyarak ekrana yazar.


Örnek 1: fputc ve fgetc Kullanımı

Dosya İşlemleri - Bölüm 2

fgetc() ve fputc() Fonksiyonları

Genel yapıları aşağıdaki gibidir:
int fgetc (FILE *fp);
int fputc (int id, FILE *fp);

fputc() fonksiyonu id değişken değeri olan byte'ı fp ile gösterilen dosyaya char olarak yazar. id değişkeni int bir değer olarak tanımlandığı halde, char bir değer olarak çağırabilirsiniz.
Dosyaya yazma işlemi başarılıysa, fputc() fonksiyonu yazılan karakteri değilse EOF değerini geri verir.


fgetc() fonksiyonu, fp ile tanımlanan dosyadaki bir sonraki byte'ı char olarak okur ve int bir değer olarak geri verir.
fgetc() fonksiyonu bir hata durumunda ve dosya sonuna geldiğinde int bir değer olan EOF değerini geri verdiği için, geri verilen değerin kontrolü amacıyla fgetc() fonksiyonu int bir değer geri verir.
Ancak, fgetc() fonksiyonunun geri verdiği değeri int bir değişkene atamanız şart değildir. Geri verilen değeri bir karakter değişkene de atayabilirsiniz.

HTML Örnek ve Sonucu

Web Ticaret Başarısı (Brochureware: Robin's Limousine)

Robin's Limousine web sayfası; 1994 yılında bir ISP'den 16.95 $'a açılan bir web sayfasıdır. (Domain ve Hosting dahil). Bu 16.95$'lık yatırım. Robin'e 1 Milyon $ kazandırmıştır. Bu inanılmaz yatırım mucizesinin 3 temel nedeni vardır.

• Sitenin basit olmasına rağmen ihtiyaçlara karşılık veriyor olması.
• Modemle bağlanan bir insanın bile kısa zamanda siteyi açması.
• O güne kadar görülmemiş bir şekilde kendi ürününü tanıtması. (Tekel)

 Robin's Limousine web sayfası

Genel Dosya Komutları

Bir dosyaya okuma ve yazma yapmak için ilk işlem dosyayı açmaktır.
Dosya açmak için fopen()
Kapatmak için fclose()
Bu fonksiyonlar stdio.h kütüphanesi içerisinde tanımlanmıştır.

Genel olarak dosya açma ve kapatma adımları şu şekildedir.

FILE *pDosya; /* dosya işaretçisi*/
pDosya = fopen(const char dosya_adı,
              const char mod);
…
…
fclose(pDosya);



FILE *pDosya; /* dosya işaretçisi*/

ifadesi, pDosya’nın FILE yapısını gösteren bir işaretçi olduğunu belirtmektedir.
C  programı, her dosyayı ayrı bir FILE yapısıyla yönetir.
Yazılımcı dosyaları kullanabilmek için FILE yapısının özelliklerini bilmelidir.


Dosya açma işlemi için kullanılan fopen() fonksiyonundaki mod değişkeni için değişkenler ve tanımları aşağıdaki tabloda belirtilmiştir.

Bir dosyaya erişmek ve üzerinde işlem yapabilmek için ise o dosyanın açılıp açılmadığını test etmek gerekir.

Örnek: Dosyaya Veri Yazma

Kaynak kod üzerinden uygulama
fprintf ve fscanf kullanımı

Dosyalara Giriş

Değişkenler ve diziler içinde depolanan veriler bellekte tutulurlar ve geçicidirler.
Bu türde veriler program sonlandığında bellekten kaybolurlar.
Dosyalar büyük miktarda veriyi kalıcı olarak tutmak için kullanılır.
Bilgisayarlar dosyaları ikincil depolama cihazlarında, özellikle de disk depolama cihazlarında tutarlar.

Dosya ve Akışlar (Stream)


C, her dosyayı basit olarak bitlerin ard arda geldiği bir akış olarak görür.
Her dosya ya dosya sonu belirteci (end-of-file) ya da sistemde yönetici veri yapısı tarafından belirlenmiş özel bir byte sayısı ile sonlanır.
Bir dosya açıldığında, dosya ile ilgili bir akış ilişkilendirilir. Program çalışmaya başladığında, üç dosya ve bu dosyalarla ilişkili akışlar;
standart giriş (standart input)
standart çıkış (standart output)
standart hata (standart error)



Akışlar, dosyalar ile program arasında haberleşme kanalları oluşturur. Örneğin, sta

Standart kütüphane, dosyalardan okuma yapmak ve dosyalara veri yazmak için bir çok fonksiyon sunmaktadır.
fgetc fonksiyonu, getchar gibi, dosyadan bir karakter okur.
fputc fonksiyonu, putchar gibi dosyadan okunan karakteri output olarak ortaya koyar.
fgets ve fputs fonksiyonları dosyadan bir satır okumak ya da dosyaya bir satır yazdırmak için kullanılır.

Veri Hiyerarşisi

Bir bilgisayardaki en küçük veri parçası 0 ya da 1 değerini alabilir.
Bunun sebebi, iki kararlı durum içeren elektronik cihazları üretmenin basit ve ekonomik olmasıdır.
Böyle veri parçalarına bit   (ikili basamak anlamına gelen binary digit teriminin kısaltmasıdır, basamak iki değerden birini alabilir) denir.
Bilgisayar devreleri, bir bitin değerini anlamak, bite değer yerleştirmek ve bit değerlerini tersine çevirmek (0 ise 1’e, 1 ise 0’a) gibi basit bit işlemlerini gerçekleştirirler.
Programcılar için bitler biçimindeki düşük seviyeli verilerle çalışmak oldukça zahmetlidir.
Bunun yerine, programcılar
rakamlar (yani 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9),
harfler (yani A-Z, a-z) ve
özel semboller (örneğin $, @, %, &, *, ”, :, ? ve diğerleri )
formundaki verilerle çalışmayı tercih ederler.
Rakamlar, harfler ve özel semboller karakterler olarak bilinir.
Bilgisayarlar yalnızca 1 ve 0’ları işleyebildiğinden, bilgisayarın her karakter, 1 ve 0’ların değişik biçimde dizilişleriyle temsil edilir.
Yazılımcılar programlarını ve veri parçalarını karakterlerle yaratır ve bilgisayarlar da bu karakterleri, bitlerin dizilişleri biçiminde yönetir ve işlerler.