Dizi Nedir?

Diziler, veri yapısı türlerinden bir tanesidir.(Array, Struct, Pointer, Class …) İçerisinde birden fazla, aynı tip ve isimdeki veriyi bellekte depolayabilen değişkenlere dizi denir.

İçerisinde birden fazla,

aynı tip ve

aynı isimdeki

veriyi bellekte depolayabilen değişkenlere dizi denir.

Örneğin; bir sınıftaki öğrencilerin notlarını saklamak için dizileri kullanmak mümkündür.

Sonsuz Döngüler

Bir döngü işlemini sonsuz kere tekrarlarsa bu döngü sonsuz döngü olarak adlandırılır.
Örnekler:
    while(1) {
         printf("Sonsuz döngü...\n");
    }

     while(7>3) {
         printf("Sonsuz döngü...\n");
      }

    for(;;)
         printf("Sonsuz döngü...\n");

İç İçe Geçmiş Döngüler

Bir program içinde birbiri içine geçmiş birden çok döngü kullanılabilir. Bu durumda (bütün programlama dillerinde olduğu gibi) önce içteki döngü, daha sonra dıştaki döngü tamamlanır.
   
    for (i=1; i<n; i++){
            //1.dış döngü
        for (j=1; j<m; j++) {
            //2.iç döngü
        }
    }

Continue Deyimi

Bir döngüyü terk etmeden bir adımın atlanması söz konusu olduğunda kullanılan deyimdir.

Kullanım biçimi aşağıdaki gibidir:

    continue;

Break Deyimi

Döngü işlemi devam ederken döngünün koşuluna bağlı olmaksızın döngüden çıkılmasını sağlayan deyimdir.

Döngü içinde bu deyime sıra geldiğinde, break ardından döngü sonuna kadar olan tüm deyimler atlanır ve döngüye bir sonraki adımdan itibaren devam edilir.

Tüm döngü türlerinde kullanılabilir.

Kullanım biçimi aşağıdaki gibidir:

    break;
    

Do…while Döngüsü

while döngüsü ile aynı mantıkta çalışır.

Farkı, koşulun döngü sonunda sınanmasıdır.
Yani koşul sınanmadan döngüye girilir ve döngü en az bir kez yürütülür. Koşul olumsuz ise döngüden sonraki satıra geçilir.

Genel yazım biçimi aşağıdaki gibidir:   
    do
    {
          ...
          döngüdeki deyimler;
          ...
        } while (koşul);

Örnek 2

do {
    İşlem A;
         İşlem B;
         ..........

} while (koşul);

While Döngüsü

Bir koşulun gerçekleşmesi durumunda belirli işlemlerin tekrarlanması söz konusu ise while döngülerinden yararlanılır.
while döngüsünün çalışabilmesi için koşulun başlangıçta mutlaka doğru olması gerekir.
Genel yazım biçimi aşağıdaki gibidir:

while (koşul)
      {
       ...
        döngüdeki deyimler;
       ...
      }

Örnek 2

while (koşul ){
     İşlem A;
         İşlem B;
         ..........
}
İşlem C;
...........

For Döngüsü

Belirli sayıda tekrarı çalıştırmak için kullanılır. for döngüsü bir sayaçlı döngüdür. Yani çalışma sayısı bellidir. Döngü sayısını denetlemek için bir başlangıç ve bir bitiş değeri belirtilmektedir.
Normal durumda sayaç birer birer artmaktadır. 

Genel yazım biçimi aşağıdaki gibidir:

 for (başlangıç; koşul; artım){
       ...
        döngüdeki deyimler;
       ...
      }

Örnek 2

for (int i = başla; koşul; i=i+artış miktarı)
{   
    işlem A;
    işlem B;
    .......
}
    işlem C;

Diğer Örnekler





1’den 100’e kadar birer birer arttırma:
    for ( i = 1; i <= 100; i++)

100’den 1’e kadar birer birer azaltma:
    for ( i = 100; i >= 1; i--)

7’den 77’ye kadar yedişer yedişer arttırma:
    for ( i = 7; i <= 77 ; i += 7)

2, 5, 8, 11, 14, 17, 20 değerlerini alacak biçimde değiştirme:
    for ( j = 2; j <=20; j += 3)

Döngü

Programlamada en çok kullanılan özelliklerden biri de döngülerdir. Döngüler aracılığı ile belli şartlar gerçekleşinceye kadar veya gerçekleştikçe bir komut parçasını çalıştırmak mümkündür. Bir programda bir komut parçasının belli koşullar gerçekleştikçe veya gerçekleşinceye kadar defalarca icra etmesi gerekebilir. Bu defalarca çalışmayı sağlayan komutlara döngü (çevrim) yapıları denir. Döngü (loop) deyimleri, bir kümenin belli bir koşul altında tekrar edilmesi için kullanılır.

Döngü (loop) deyimleri, bir işlemi yerine getiren kod kümesinin belli bir koşul altında tekrar edilmesi için kullanılır.

Bir değişken belirli bir değerden başlayıp, son değeri alıncaya kadar belirtilen işlemler tekrarlanır.
Örn: n! değerinin hesaplanması (faktöriyel)

Genellikle bir programlama dilinde birden fazla döngü çeşidi bulunmaktadır. Döngü çeşitleri kullanım yerlerine göre kolaylıklar sağlamaktadır.Döngü yapıları genelde karşımıza iki tür olarak çıkar. Çalışma sayısının belli olduğu durumlarda sayaçlı döngüler, döngü sayısının değişken olduğu durumlarda ise koşullu döngüler kullanılır. C programlama dilinde sayaçlı döngü yapısına for döngüsü, koşullu döngü yapısına while ve do-while döngüleri örnek olarak verilebilir.

C programlama dilinde:
for,
while,
do...while
olmak üzere üç tip döngü deyimi vardır.

Diğer programlama dillerinde olduğu gibi, bu deyimlerle istenildiği kadar iç-içe döngü yapısı kullanılabilir.

? Karşılaştırma Operatörü

Bu operatör, if-else karşılaştırma deyiminin yaptığı işi sınırlı olarak yapan bir operatördür.
Genel yazım biçimi:
   
    (koşul) ? deyim1 : deyim2;

İlk önce koşul sınanır. Eğer koşul olumluysa deyim1, olumsuzsa deyim2 değerlendirilir.
deyim1 ve deyim2 de atama işlemi yapılamaz. Ancak koşul deyiminde atama işlemi yapılabilir.
deyim1 ve deyim2 yerine fonksiyon da kullanılabilir.

Örnek:
    x = ( a > b ) ? a : b;

Yukarıdaki ifadede koşul a'nın b'den büyük olmasıdır. Eğer olumluysa x adlı değişkene a değeri atanır, Olumsuzsa x adlı değişkene b değeri atanır.
Örneğin if-else bloğu ile gösterimi:

if (a > b)
    x = a;
else
    x = b;


Örnek:
    int sayi = 15;
    x = ( sayi < 10 ) ? printf("yazi1") : printf("yazi2");

if-else ve switch-case Kullanımlarının Karşılaştırması

1. İşlevsellik: C programlama dilinde switch-case deyimi sadece char ve int veri türlerini destekler. Bu durum if-else deyimine göre dezavantajdır. switch-case deyimlerinde aralık kontrolü (x > 1000) yapılamaması yine bir dezavantajdır.

2. Performans: Her iki karşılaştırma deyiminin kullanımı farklı derleyicilerde ve farklı programlama dillerinde farklı performans sonuçları üretebilir. Genelde switch-case kullanımı daha performanslı çalışır.

3. Okunabilirlik: switch-case deyimlerinin kod okunabilirliği her zaman daha yüksektir.

switch-case Kullanım Hataları

break deyiminin kullanılmasının unutulması.
switch-case bloğundaki { } sembollerinin kullanımlarının unutulması.
default deyiminin ve içeriğinin kullanımının unutulması.
Kontrol edilen değişken ile verilen sabitlerin farklı tipte olması.
int ve char veri türleri dışında değişken tanımlamaya çalışmak (double, string)

switch…case Bloğu

Switch-case yapısı, bir değişkenin aldığı değerlere bağlı olarak program akışındaki belirli işlemlerin yerine getirilmesini sağlar. Aslında bu tür işlemleri if deyimi yardımıyla yerine getirebiliriz. Ancak bazı uygulamalarda if deyiminin kullanılması programın karmaşıklığını artırabilir ve okunabilirliğini azaltabilir.

Eğer bir değişkenin aldığı değer belirli sabitlerle karşılaştırılacak ve bunun sonucunda farklı işlemler yapılacak ise if deyimi yerine switch deyimi kullanmamız daha sağlıklı olacaktır. Önemli bir nokta, switch-case yapısı sadece char ve int veri türleri için kullanılabilir.


Bir değişkenin aldığı değerlere bağlı olarak, program akışındaki belirli işlemlerin yaptırılmasını sağlar.
Aslında bu tür işlemleri if deyimi yardımıyla yerine getirebiliriz.
Ancak bazı uygulamalarda if deyiminin kullanılması programın karmaşıklığını artırabilir ve okunabilirliğini azaltabilir.
Eğer bir değişkenin değeri belirli sabitlerle karşılaştırılacak ve bunun sonucunda farklı işlemler yapılacak ise if deyimi yerine switch deyimi kullanmamız daha sağlıklı olacaktır.
Sadece char ve int veri türleri için kullanılabilir.

Yazım Şekli
switch (değişken) {
    case sabit1:  
        deyim1
        break;
    case sabit2:
        deyim2
        break;
        …
    case sabitn:
        deyimn
        break;
    default:
         deyimd;
    }

değişken değeri sabit1 değerine eşitse  deyim1 çalıştırılır ve break kullanılarak bloktan çıkış yapılır.
değişken değeri herhangi bir sabite eşit değilse default  sabitinin deyimi deyimd çalışır.

if-else Kullanım Hataları

Hata-1
if sayi==10         //Söz dizimi hatası   
   printf ("Girilen sayi 10\n");

Koşul ifadesinde ( ) sembolleri kullanılmadığı için “syntax error” hatası alınır (Söz dizimi hatası).

Hata-2
if (sayi==10);            //Boş ifade
   printf ("Girilen sayi 10\n");

Koşul ifadesinden sonra ; sembolü kullanılmıştır. C derleyicisi için boş bir ifadedir. Sonraki satır bu satırdan bağımsızdır.

Hata-3
if (10<=sayi<=50)          //Mantıksal Hata   
Sonucu her zaman doğru olan mantıksal bir hatadır.

Koşul ifadesi soldan sağa doğru değerlendirilir. sayi değişkenin değeri 10 ile karşılaştırılır.
10’dan küçükse false yani 0 sonucu döner,
10’dan büyükse true yani 1 sonucu döner,
Her iki durum da (0 veya 1 sonucu) dönen değer 50’den küçük olacağı için bu ifade her zaman doğru sonuç verir.
Bunun yerine  ((sayi>=10) && (sayi<=50)) koşul ifadesi kullanılmalıdır.


Hata 4
if (sayi=10)             //Mantıksal Hata
Sonucu her zaman doğru olan mantıksal bir hatadır.
Koşul ifadesinde karşılaştırma operatörü == yerine, atama operatörü = kullanılmıştır.
 Atama sonucunda 10 değeri oluşur.
10 değeri 0’dan büyük olduğu için sonuç “true” dönecektir ve bu da yanlış bir sonuç üretecektir.

Atama operatörü yerine, == karşılaştırma operatörü kullanılmalıdır.

Koşullarda Hızlı Değerlendirme

C programlamada, koşulların mantıksal değerlendirmelerinde, beklenilen değere ulaşıldığında koşulun tamamı değerlendirilmeden koşuldan çıkılır.

VEYA kullanımında koşulun ilk kısmı DOĞRU (true) ise koşulun tamamı DOĞRU olacağı için koşulun ikinci kısmı değerlendirilmez.

VE kullanımında koşulun ilk kısmı YANLIŞ (false) ise koşulun tamamı YANLIŞ olacağı için koşulun ikinci kısmı değerlendirilmez.

Örnek: if ((a>b) && (a<c)) eğer (a>b) YANLIŞ ise (a<c) değerlendirilmez.

Örnek: if ((a>b) || (a<c)) eğer (a>b) DOĞRU ise (a<c) değerlendirilmez.

Yazdığınız programın performansı açısından koşulların nasıl değerlendirildiğini iyi bilip, ona göre koşul sırası koymamız gerekmektedir.

Örnek: if ((ögrenci_no==12345) && (ögrenci_isim="Veli"))

Bu örnekte en hızlı şekilde YANLIŞ (false) sonucu almak istiyorsak, en çok seçilebilir olan koşulu en sola yani başlangıca koymamız gerekmektedir.

İç içe if…else Blokları (Nested If)

if-else yapıları içerisine başka if-else yapıları yerleştirerek birden fazla koşul aynı anda test edilebilir.

if (sayi < 0)
   printf("Negatif sayı girdiniz\n");
else
     if (sayi > 0)
          printf("Pozitif bir sayı  girdiniz\n");
     else
         printf("Sıfır sayısını girdiniz\n");

Diğer bir kullanım şekli aşağıdaki gibidir:

     if(koşul_1) {
        deyimler; //(küme_1)          
      }
      else if(koşul_2) {
        deyimler; //(küme_2)
      }
      ….
      ….
      else if(koşul_n-1) {
        deyimler; //(küme_n-1)
      }
      else {
        deyimler; //(küme_n)
       }


Örnek: Girilen notun harf karşılığını bulma
Girilen not;
60 ile 65 arasındaysa DD
65 ile 70 arasındaysa DC
70 ile 75 arasındaysa CC
75 ile 80 arasındaysa CB
80 ile 85 arasındaysa BB
85 ile 90 arasındaysa BA
90 ile 100 arasındaysa AA
yazdıran bir program yazalım. Bunların dışındaysa «Uygun değer girmediniz!» şeklinde uyarı verip, programdan çıkacak.

Cevap:
Standart C kütüphanesinde bulunan printf() fonksiyonu, değişkenlerin tuttuğu değerleri, onların adreslerini veya bir mesajı ekrana belli bir formatta yazdırmak için kullanılan fonksiyondur.

scanf() fonksiyonu klavyeden veri okumak için kullanılan fonksiyondur.

if…else Bloğu

if ve else tek bir karşılaştırma deyimi olup else kullanımı isteğe bağlıdır.
Eğer bu koşul olumlu ise if den sonraki bölüm yürütülür ve else den sonraki bölüm atlanır.
 Koşul olumsuz ise if den sonraki küme atlanır ve eğer varsa, else den sonraki kümedeki işlemler gerçekleştirilir.


if (koşul)
   { Doğru ise İşlem1}
else
   { Yanlış ise İşlem2}

Aşağıdaki her iki örnek aynı işlemi gerçekleştirmektedir. Tek fark birinci örnekte { } sembollerinin kullanılmasıdır. Tek satır deyim içeren bloklarda, { } sembollerinin kullanılmasına gerek yoktur.


if (sayi < 0) {
   printf("Negatif sayı girdiniz\n");
}
else {
  printf("Sıfır veya pozitif bir sayı  girdiniz\n");
}


if (sayi < 0)
   printf("Negatif sayı girdiniz\n");
else
  printf("Sıfır veya pozitif bir sayı  girdiniz\n");

Koşul

Akış kontrollerinin ve koşul ifadelerinin hem programlama dillerinde ve hem de uygulama altyapısında her zaman önemli bir yeri vardır. İyi bir yazılım geliştiricinin koşul ifadelerini iyi bilmesi gerekir. Yazdığımız uygulamanın hangi koşulda nasıl davranacağını bilip buna göre bir akış kontrolü oluşturmamız gerekir.

Tüm programlama dillerinde olduğu gibi en temel koşul ifadesi «if-else» bloklarıdır.

Koşul ifadelerinin ve akış kontrollerinin programlama dillerinde ve uygulama altyapısında her zaman önemli bir yeri vardır.
Yazdığımız uygulamanın hangi koşulda nasıl davranacağını belirterek bir akış kontrolü oluşturabilmek için koşul ifadelerinin iyi bilinmesi gereklidir.

Tüm programlama dillerinde olduğu gibi en temel koşul ifadesi «if-else» bloklarıdır.

Sonucu DOĞRU veya YANLIŞ olan herhangi bir ifadeye “koşul” denir.
DOĞRU -> «1» ile gösterilir.
YANLIŞ -> «0» ile gösterilir.

Örnek:
if (kisi_boy > 170)
    printf("Uzun boylusunuz\n");

(kisi_boy > 170) ifadesi bir koşuldur.

Koşullar, karşılaştırma operatörleri ve mantıksal operatörler kullanılarak oluşturulurlar.

Hanoi Kuleleri Oyunu C#.Net (WPF)

Uygulama C#.Net (WPF) ile geliştirilmiştir.

 

Hanoi Kuleleri Oyunu Nedir?

Hanoi kuleleri oyunu, basit ve matematik temelli bir bulmacadır. Oyun 3 sopa ve bu sopalar içerisinde bulunan halkalardan oluşur. Oyunun amacı bu halkaları sıralı bir şekilde en sağdaki sopaya sıralamaktır. Oyunda her seferinde sadece bir halka taşınabilir. Her hamlede sadece en üstte bulunan halka diğer bir sopaya taşınabilir. Diğer sopada daha önceden halkalar bulunabilir ancak hiçbir halka kendisinden küçük bir halkanın üzerine koyulamaz. 

En az hamde oyunu tamamlamakta diğer bir önemli konudur. 

En az hamle sayıları 

3 halka = 7 hamle 

4 halka = 15 hamle 

5 halka = 31 hamle 

6 halka = 63 hamle 

7 halka = 127 hamle 

8 halka = 255 hamle

Uygulamanın Bütün Kodları: http://www.fauset.hol.es/codes/HanoiTowers_Wpf.rar

Printf ve Scanf

printf () - Tip belirleyici (conversion specifier)

% işareti ile başlar ve bir veya iki karakterden oluşur (%d gibi). Ekrana yazdırılmak istenen değişkenin tipi, % işaretinden sonra belirtilir. Ayrıca biçim ifadesinin içine, sola - sağa yaslama, noktadan sonra x basamak yaz vb gibi isteklerimizi belirten karakterler de ekleyebiliriz.

Gerçek sayıların yazdırılmasında, noktadan sonra yazılacak basamak sayısı durumların ifade edilmesi için ve tamsayıların aynı hizada yazdırılması için nokta operatörü veya rakamlar kullanılır. Aynı şekilde karakter katarlarının sağa ya da sola dayalı yazdırılması için veya bir karakter katarındaki karakterlerin kaç tanesinin yazdırılacağını belirtmek için de yine nokta, eksi gibi operatörlerin ve rakamların çeşitli kombinasyonları kullanılır.

scanf() Fonksiyonu

Birçok programda ekrana verilerin bastırılmasının yanı sıra klavyeden veri okunması gerekebilir. scanf() fonksiyonu klavyeden veri okumak için kullanılan fonksiyondur. Tip belirleyicileri printf fonksiyonu ile aynı mantıkta kullanılır ve % sembolü ile ifade edilir.

Örneğin klaveden bir x tamsayısı okumak için aşağıdaki ifade kullanılır:

    scanf("%d", &x);

C Programlama Dili Elemanları

1.C Tanımlayıcıları

Programcı tarafından oluşturulurlar.
Programdaki değişkenleri, sabitleri, kayıt alanlarını, özel bilgi tiplerini vb. adlandırmak için kullanılan kelimelerdir.
Tanımlayıcılar, yerini tuttukları ifadelere çağrışım yapacak şekilde seçilmelidir.
İngiliz alfabesindeki A-Z veya a-z arasındaki 26 harf ile 0-9 arası rakamlar kullanılabilir.
Sembollerden sadece alt çizgi _ kullanılabilir.
Tanımlayıcı isimleri harfle veya alt çizgiyle başlayabilir.
Tanımlayıcı ismi, rakamla başlayamaz veya sadece rakamlardan oluşamaz.
Tanımlayıcılar boşluk karakterini içeremezler.

2.C Anahtar Sözcükleri
C dilinde 32 adet anahtar sözcük vardır ve hepsi küçük harfle yazılır. Anahtar sözcükler tanımlayıcı olarak kullanılamazlar.

3.C Veri Türleri
Veri tipi (data type) program içinde kullanılacak değişken, sabit, fonksiyon isimleri gibi tanımlayıcıların tipini, yani bellekte ayrılacak bölgenin büyüklüğünü, belirlemek için kullanılır.
Bir programcı, bir programlama dilinde ilk olarak öğrenmesi gereken, o dile ait veri tipleridir. Çünkü bu, programcının kullanacağı değişkenlerin ve sabitlerin sınırlarını belirler.
C programlama dilinde 5 tane temel veri tipi bulunmaktadır.
char: karakter veriler
int: tamsayı veriler
float: tek duyarlıklı kayan noktalı sayılar
double: Çift duyarlıklı kayan noktalı sayılar
void: Değer içermeyen verilerdir.

Bazı özel niteleyiciler temel tiplerin önüne gelerek onların türevlerini oluşturur:
short
long
unsigned
Niteleyiciler değişkenin bellekte kaplayacağı alanı değiştirilebilirler.
Kısa (short), uzun (long), ve normal (int) tamsayı arasında yalnızca uzunluk farkı vardır. Eğer normal tamsayı 32 bit (4 bayt) ise uzun tamsayı 64 bit (8 bayt) uzunluğunda ve kısa tamsayı 16 biti (2 bayt) geçmeyecek uzunluktadır.

İşaretsiz (unsigned) ön eki kullanıldığı taktirde, veri tipi ile saklanacak değerin sıfır ve sıfırdan büyük olması sağlanır. İşaretli ve işaretsiz verilerin bellekteki uzunlukları aynıdır. Fakat, işaretsiz tipindeki verilerin üst limiti, işaretlinin iki katıdır.

Kısa ve uzun tamsayı tutacak tanımlayıcılar için int anahtar kelimesinin yazılmasına gerek yoktur.
short s;  /* short int s; anlamında */
long k;   /* long int k;  anlamında */

Bir C programı içerisinde, veri tiplerinin bellekte kapladığı alan sizeof operatörü ile öğrenilebilir. İlgi çekici olan, bu alanların derleyiciye??? ve işletim sistemine??? bağlı olarak değişiklik göstermesidir.


4.C Değişkenleri
Değişken, program içinde kullanılan değerlere bellek üzerinde açılan alanlardır. Bu alanlar bir değişken ismi ile anılır.
Değişken isimlendirilmeleri, tanımlayıcı kurallarına uygun biçimde yapılmalıdır.
C’de tüm değişkenler kullanılmadan önce programa bildirilmelidir.
Bu bildirim esnasında, değişkenin veri türü belirlenir.
Örnek:
veri_türü değişken_adı;
int sayac;

Örnekler
int x;
int x1, y1, z1;
long d, d1;
char c;
char c1, c2, c3;
float a;
float a1, a2, a3;
int u[3];
float k[10*20];

Örnekler
int x = 1;
int x1 = 10, y1 = 20, z1 = 30;
char c = ‘a’;
float a = 123.45;


5. C Sabitleri
Sabit bildirimi, başlangıç değeri verilen değişken bildirimi gibi yapılır.
Ancak, veri tipinin önüne const anahtar sözcüğü konmalıdır.
Sabit içerikleri program boyunca değiştirilemez. Yalnızca kullanılabilir.
Genellikle, sabit olarak bildirilen değişken isimleri büyük harflerle, diğer değişken isimlerinin ise küçük harflerle yazılması (gösterilmesi) C programcıları tarafından geleneksel hale gelmiştir.
Örnekler:
const float PI = 3.142857;
const double NOT= 12345.8596235489;
const int EOF= -1;
const char[] = "devam etmek için bir tuşa basın...";


6.C Operatörleri
Operatörler, değişkenler veya sabitler üzerinde matematiksel ve karşılaştırma işlemlerini yapan simgelerdir. Yani bir operatör bir veya daha fazla değişken üzerinde işlem yapan semboldür.

C programlama dilinde 4 tip operatör bulunmaktadır.
Aritmetik Operatörler
Atama Operatörleri
Karşılaştırma Operatörleri
Mantıksal Operatörler

C Operatörleri – Aritmetik Operatörler
Örnekler:
a = b + 10;
c = d + c * e –f /g + h % j;
z = u[1] * u[2];
x = 10;
a = b = c = 0;

C Operatörleri – Atama Operatörleri
Bu operatörler bir değişkene, bir sabit veya bir aritmetik ifade atamak (eşitlemek) için kullanılır.
Birleşik atama: Bazı ifadelerde işlem operatörü ile atama operatörü birlikte kullanılarak, ifadeler daha kısa yazılabilir.
Eğer ifade
     değişken = değişken [operatör] aritmetik ifade;
şeklinde ise, daha kısa bir biçimde
    değişken [operatör]= aritmetik ifade;
olarak yazılabilir.

Örnek: Aşağıdaki işlemlerden sonra a, b ve c’nin son değerleri ne olur?
a = 5;   
b = a++; 
c = ++a; 

Atama Sonrasında
a=7
b=5
c=7

Örnek: Aşağıdaki işlemlerden sonra i’nin son değerleri ne olur?
int i = 1;
i++;
++i;
i += 1 + i++;
i = i + 1;

Atama Sonrasında
i=9

Code::Blocks ile İlk C Programı

Ana menüden “File > New > Project” seçilir ve proje oluşturma sihirbazı başlatılır.
1-)Karşımıza çıkan şablon seçim ekranında “Console application” şablonu seçilir “Go” düğmesine basılır.
2-)Karşımıza çıkan Programlama Dili Seçim ekranında “C” programlama dili seçilir ve “Next” düğmesine basılır.
3-)Karşımıza çıkan yeni ekranda “Project Title” alanına Proje İsmi girilir. “Folder to create project in” kısmında ise Proje klasörünün oluşturulacağı ve proje dosyalarının yaratılacağı dosya yolu seçilir.
4-)Karşımıza çıkan Derleyici (Compiler) seçim ekranı varsayılan değerleriyle bırakılır. Böylece “Debug” ve “Release” modlarının ayarları da tamamlanmış olur. Son olarak “Finish” düğmesine basılır.
5-)Proje oluşturma sihirbazının son adımının tamamlanması ile birlikte aşağıda görüldüğü gibi Proje sekmesinde HelloWorld isimli projemiz ve editörde de “main.c” isimli dosyada ilk C programımız otomatik olarak yerleştirilir.
6-)Son olarak derleme ve çalıştırma işlemi için “F9” kısa yolu veya “Build  Build and run” menü adımı seçilir.

Code::Blocks Nedir?

Code:Blocks özellikle C ve C++ gibi programlama dillerinde kodlama geliştirme yapmamıza imkan veren, açık kaynak kodlu ve cross-platform bir IDE’dir (Integrated Development Environment).
Code:Blocks IDE ortamının kendisi de C++ ile geliştirilmiştir.

Code::Blocks Derleyici Özellikleri
Çoklu derleyici desteği:
GNU GCC, MS Visual C++, Dijital Mars, Borland C++ 5,5, OpenWatcom, LLC, Intel C++, SDDC, Tiny C, GDC D, GNU ARM, GNU ARV

Çok hızlı özelleştirilmiş derleme ve bağlama (makefiles gerekli değildir). Eş zamanlı derleme ve bağlama desteği (var ise CPU'nun diğer çekirdeklerini kullanarak).Çoklu hedef proje desteği.
Workspace kullanarak birden fazla proje ile çalışma.

Code::Blocks Debugger (Hata Ayıklayıcısı) Özellikleri
GNU GDB (Tüm özellikleriyle GNU’nun hata ayıklayıcısını desteklemektedir.).
MS CDB destekler (Tüm özellikleriyle birlikte değil).
Tam breakpoint desteği.
Görünen yerel fonksiyonlar, semboller ve argümanlar.
Disassembly desteği.
Özel bellek dökümü.
CPU görünümü.

Code::Blocks Ara Yüz (IDE, Editör) Özellikleri
Özelleştirilebilir ve genişletilebilir, söz dizimi renklendirilmesi (syntax highlighting)
C++ ve XML için yazım editöründe kod katlama desteği.
Ara yüzde sekme desteği.
Kod tamamlama (Code Completion).
Sınıf tarayıcı (Class Browser).
Akıllı satır içe alma (Smart Indent).
Birçok özelleştirilebilir araç.
Farklı kullanıcılar için TO-DO liste yönetimi.

C Kodlarının Temel Özellikleri - Özet

Yazılımda kullanılacak olan her fonksiyon için ilgili başlık dosyası programın başına ilave edilmelidir. Her C programı main() fonksiyonunu içermelidir.
Program içinde kullanılacak olan değişkenler ve sabitler mutlaka tanımlanmalıdır.

Her ifade satırının sonuna ; işareti konmalıdır.
Her bloğun ve fonksiyonun başlangıcı ve bitişi sırasıyla { ve } sembolleridir.
C dilinde yazılan kodlarda küçük-büyük harf ayrımı vardır (case sensitive).
Örneğin; “A” ile “a” derleyici tarafından farklı değerlendirilir.

Yorum satırı operatörü /* */ veya // sembolleridir.

C Programlama 2.Örnek