21 Kasım 2016 Pazartesi

Esnek Argümanlı Fonksiyonlar ve main() Fonksiyonuna Parametre Aktarımı

Aşağıdaki gibi üçüncü dereceden bir polinomu ele alalım:

P(x) = a + bx + cx2 + dx3

a, b, c, d katsayıları gerçel sayı sabitleridir.

x ise gerçel sayı türündeki bir değişkendir.

Bu polinomu temsil eden basit bir fonksiyonu nasıl tanımlarız?


P(x) = a + bx + cx2 + dx3

float p(float x, float a, float b, float c, float d)
{
    float p = a + b*x + c*x*x + d*x*x*x;
    return p;
}



Buna göre, x = 1.7'de,
        P(x) = 1 - 2x
değerini hesaplamak için bu fonksiyon aşağıdaki gibi çağırılmalıdır:

    sonuc = p(1.7, 1.0, -2.0, 0.0, 0.0);

Burada, kullanılmayan katsayılar için 0.0 değeri mutlaka fonksiyona geçirilmelidir.


Kullanılmayan argümanlar geçirilmeden de fonksiyonu çağırmak mümkündür.

C Programlama dili, kullanıcılarına argümanları esnek olarak geçirme imkanı verir.

Bunun anlamı, belli kurallar sağlandığında, p() fonksiyonunun aşağıdaki gibi çağrılabilmesidir:

           /*  x    a     b */
    sonuc = p(1.7, 1.0, -2.0);



Esnek argümanlar için 2 temel kural vardır:
Esnek argüman kullanımı isteğe bağlıdır.
Esnek argümanları oluşturan küme ardışık olarak listeye eklenmelidir.
Bu türden argümanlar, aşağıdaki gibi, fonksiyonun parametre listesi kısmında ... (3 nokta) ile belirtilir.

      double p(double x, int n, ...)
      {

      }



Esnek argümanlı fonksiyon tanımlaması yapabilmek için stdarg.h kütüphanesinde üç tane makro fonksiyon tanımlanmıştır.